RipX DAW review: remixen met AI en visuele tools

De mogelijkheid om een nummer op te delen in aparte tracks wordt steeds populairder. De Britse producent HitnMix heeft een complete DAW rond deze functie gebouwd. We hebben gekeken hoe goed dat werkt – en dat lees je allemaal terug in deze RipX DAW review.

Er zijn diverse tools verkrijgbaar waarmee je een nummer kunt opdelen in zijn individuele tracks, zoals bas, gitaar en drums – ook wel aangeduid met de Engelse term stem separator. De technologie is fascinerend, maar je moet er geen wonderen van verwachten. Tijdens het scheidingsproces ontstaan in meer of mindere mate uitgesproken artefacten, afhankelijk van het gebruikte AI-model en het bronmateriaal. De huidige technologie is vaak niet in staat om instrumenten correct te scheiden of wijst ze verkeerd toe. RipX DAW gaat een stap verder: het scheidt niet alleen tracks, maar stelt je ook in staat een nieuwe versie of een compleet andere remix te maken – net zoals je dat met een digital audio workstation (DAW) zou doen.

De interface van RipX DAW is onconventioneel ontworpen. Hoewel er menu’s beschikbaar zijn, heb je die tijdens het werken nauwelijks nodig. Dat heeft voor- en nadelen: als je nog nooit met een DAW hebt gewerkt, zul je snel je weg vinden. Gebruikers die bekend zijn met conventionele DAW’s zullen zich echter moeten aanpassen, en misklikken is aan de orde van de dag.

RipX DAW beschrijft zijn projecten als een rip: een mix opgesplitst in zijn componenten. Om dit te doen, sleep je een of meer muziekbestanden naar het programmavenster en geef je aan welke instrumenten herkend moeten worden. Je kunt kiezen uit bas, drums, zang, gitaar, piano en andere instrumenten. Op een Mac M1 duurde het proces iets langer dan het nummer zelf. RipX kan ook meerdere nummers in batches op de achtergrond splitsen.

Dan begint het creatieve deel van het werk. De software – die alleen in het Engels beschikbaar is – geeft de gescheiden elementen in verschillende kleuren weer: de zogenaamde layers. De rip is niet destructief: alle layers samen klinken als het originele materiaal.

RipX geeft de geluiden weer als lijnen die de toonhoogte volgen. Daardoor ziet een mix er vaak uit als een stapel zachte spaghetti die van links naar rechts loopt. De visualisatie is vergelijkbaar met de blobs in Melodyne, een tool die in veel studio’s wordt gebruikt om zangsporen te corrigeren. Het is echter minder elegant en visueel minder aantrekkelijk.

Individuele layers kunnen worden gedempt of solo worden weergegeven, en hun volumeverhouding kan worden aangepast. RipX kan layers herschikken en opnieuw genereren voor een beter overzicht – bijvoorbeeld voor het applaus van een live-opname.

Het resultaat van een rip hangt sterk af van het bronmateriaal. Het komt regelmatig voor dat stemmen klinken alsof iemand in een kartonnen doos zingt, of dat een piano klinkt alsof hij onder water is opgenomen. Zulke problemen treden vaak op wanneer geluiden uitfaden en de software de frequenties niet meer duidelijk kan toewijzen aan een instrument, waardoor ze op een andere layer terechtkomen. RipX scheidt elektronische muziek doorgaans zuiverder dan rock. De studio-opname van een jazztrio kan beter worden gedemixt dan het complexe, soms warrige geluid van een live-opname van een groot ensemble.

In vergelijking met andere programma’s presteert RipX DAW echter goed. Het kan zang redelijk zuiver van de rest van een opname scheiden en maakt zo snel een karaokeversie. Ook herkent het akkoorden doorgaans betrouwbaar. Wanneer je echter vraagt om audiogegevens om te zetten naar MIDI-tracks en deze te exporteren, wijst het de noten vaak niet correct toe. Voor transcripties kun je dan beter Melodyne gebruiken.

Je kunt tal van geïntegreerde effecten gebruiken om afzonderlijke noten of hele sporen te veranderen. Het proces is echter ongebruikelijk: als je effecten wilt toewijzen, moet je eerst een groep noten selecteren en daarna op het effect klikken. De effecten kunnen voor verschillende groepen noten worden gestapeld, en je kunt de belangrijkste parameters automatiseren. RipX slaat effectcombinaties desgewenst op als presets, zodat je ze later snel kunt oproepen.

Afzonderlijke instrumentsporen kun je ook vervangen door andere geluiden. De meegeleverde software-instrumenten voldoen aan de basisvereisten. Je kunt daarnaast eigen samples of software-instrumenten importeren. Deze wisselfunctie is ideaal voor creatief gebruik. Verwacht echter niet dat je een klassieke piano van een jazztrio naadloos kunt vervangen door een elektrische piano.

Als audiowerkstation biedt RipX DAW slechts basisfunctionaliteit voor het opnemen en bewerken van audio en MIDI. Dat werkt naar behoren, maar het is niet de kerncompetentie van de software. Zelfs voor eenvoudige tempowisselingen moet je behoorlijk wat muisklikken uitvoeren. Over elkaar liggende layers maken het lastig om het overzicht te bewaren, en extra software-instrumenten kunnen hooguit op een rudimentaire manier worden geïntegreerd. Gevestigde sequencers zoals Cubase of Ableton Live zijn op dit vlak aanzienlijk flexibeler.

Het is zinvoller om RipX te integreren als externe editor via een plug-in binnen een bestaand digitaal audiowerkstation. In Cubase kun je met één klik een audiotrack overzetten; integratie met Ableton Live werkt op vergelijkbare wijze. In tegenstelling tot Melodyne ondersteunt RipX echter geen directe bewerking van DAW-gegevens via de ARA-interface – een functie die wel beschikbaar is in onder andere Studio One en Cubase.

Naast de standaardversie biedt de Pro-versie, die twee keer zo duur is, extra tools voor nabewerking. Met behulp van een speciale toolbox is het mogelijk om noten te splitsen, samen te voegen en in toonhoogte aan te passen.

De Pro-versie ondersteunt ook plug-ins voor het nabewerken van de layers. RipX maakt onderscheid tussen tonaal en niet-tonaal geluidsmateriaal en kan deze afzonderlijk bewerken om bijvoorbeeld achtergrondruis te verminderen of boventonen te benadrukken. Met de rip-scripts van de Pro-versie kun je zelfs boventonen aanpassen op het niveau van individuele geluiden. De Beat Mapper kan sequenties ritmisch aanpassen en bijvoorbeeld swing aan materiaal toevoegen. Gevorderde gebruikers kunnen ook eigen scripts programmeren.

RipX DAW staat aan de spits van de technologie voor het demixen en creatief bewerken van bestaand audiomateriaal. Vergeleken met vergelijkbare tools is de kwaliteit goed en het scala aan functies uitgebreid. Hoewel de focus ligt op intuïtief werken, vergt het proces nog steeds de nodige inspanning. Een zangspoor is snel verwijderd, maar wie individuele sporen in hoge kwaliteit wil scheiden met zo min mogelijk artefacten, moet nog flink wat handmatige nabewerking uitvoeren.

Het programma is vooral geschikt voor remixers die individuele elementen uit een track willen hergebruiken in hun eigen werk. Instrumentalisten en zangers kunnen bijvoorbeeld eenvoudig de zang of een drumpartij verwijderen en zo snel een oefentrack creëren. Ook wie experimenteert met AI-gegenereerde muziek kan de software inzetten om een persoonlijk accent toe te voegen aan kunstmatig gegenereerde composities.

Toch is het wat overdreven om RipX een volwaardig Digital Audio Workstation te noemen. Je kunt er weliswaar audio en MIDI mee opnemen, maar het ontbreekt aan veel gangbare nabewerkingsfuncties die moderne DAW’s bieden. Weinig gebruikers zullen geneigd zijn over te stappen van een gevestigde sequencer naar RipX, mede door het onconventionele bedieningsconcept dat zelfs ervaren muziekproducenten kan afschrikken.

Als gespecialiseerde tool voor het scheiden van tracks is RipX DAW echter een waardevolle aanvulling in de studio. Dankzij de extra functies is de meerprijs van de Pro-versie in veel gevallen gerechtvaardigd.

+ Geavanceerde demixingtechnologie
+ Creatieve workflow en remixmogelijkheden
–Beperkte DAW-functionaliteit

Meer van zulke software reviews?

Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief: