Jabra Elite 10 review: films kijken met Dolby Atmos op je oortjes

In deze review werpen we een blik op de Elite 10-oortjes van Jabra. Deze oordopjes geven het kijken van films op je mobiele apparaat een extra dimensie met Dolby Atmos. Voor een optimaal geluid moet je eerst wel even met de equalizer-presets aan de slag en niet te veel wisselen tussen de verschillende geluidsmodi.

De testoortjes hadden een niet hippe steunkousachtige crèmekleur, wat bij de meeste gebruikers niet meteen de voorkeur zal hebben, maar gelukkig zijn ze er ook in het donkerbruin en meteen maar drie soorten zwart (titanium, mat, en glanzend).

Bij het opladen van de case met de bijgeleverde slechts 20 centimeter lange USB-A-naar-C kabel moet de USB-C-kabel er aan wat volgens de oriëntatie van het logo de onderkant is ingestoken worden. Die kant is echter geheel afgerond, daar blijft de case niet op staan.

Het deksel is aan de bovenkant wel recht, waardoor je de case meestal op zijn kop ergens neer zult zetten, met de USB-C-poort altijd aan de bovenkant en het logo ondersteboven.

Het is zaak van de vier meegeleverde ovalen siliconen eartips de juiste maat te zoeken, want die moeten wel fatsoenlijk afsluiten om de Elite 10 goed in je oren hebben zitten. Zo gauw je de oortjes uit de case haalt, word je gesommeerd om de app Jabra Sound+ (voor iOS en Android) te installeren.

Die app wou toen meteen nieuwe firmware op de oortjes gaan installeren, waardoor we een tiental minuten moesten wachten voordat we verder konden.

Ontvang informatie en tips over hardware en software, abonneer op ons tijdschrift of schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief:

Het koppelen met een mobiel apparaat zoals een smartphone of tablet waarop de app geïnstalleerd is, is makkelijk: de oortjes worden meteen herkend als ‘Jabra Elite 10’ zo gauw je bluetooth activeert. Op een apparaat waar de app niet op staat, zoals een laptop, moet je dat handmatig doen, waarbij niet meteen duidelijk is dat je dit doet door de knop op beide oortjes drie seconden ingedrukt te houden. Het in de verpakking zittende overzicht van wat het drukken op de knoppen links of rechts voor acties oproept heeft het daar verder niet over.

De Elite 10 ondersteunt multitouch-verbindingen, waardoor je hem aan meerdere apparaten tegelijk kunt koppelen. Tot wel 10 aan toe. Handig om bijvoorbeeld muziek te luisteren vanaf je smartphone en te kunnen videobellen op je laptop.

Die knoppen zijn trouwens echte fysieke knoppen: je kunt ze indrukken en je hoort een klikje. Dat is een stuk beter dan de touchknoppen die veel oortjes hebben, waarbij je niet altijd kunt voorspellen of en hoe vaak je ze aangeraakt hebt. Bij deze knoppen zal je dat niet gebeuren, en gelukkig is ook het aantal functies per knop te overzien en redelijk logisch ingedeeld: met beide knoppen kun je een gesprek opnemen, de microfoon muten en het gesprek beëindigen zonder dat je hoeft na te denken welke knop je daarvoor moet indrukken.

Zit je niet in een gesprek, dan pauzeer je met de rechterknop de muziek, ga je naar het volgende nummer en zet je het geluid harder, en met de linkerknop switch je tussen de ruisonderdrukkingsmodi en zet je het geluid zachter. Is dat niet overzichtelijk genoeg, dan kun je de functies van de knop met de app veranderen.

Om dan eindelijk aan te komen bij waar de beloftes allemaal over gaan: het geluid. Dat viel in eerste instantie wat tegen. Om te beginnen het geluidsniveau, dat was wat zacht, dus de eerste actie bestond uit het verhogen van het volume op het afspeelapparaat. Met de Sound Mode op Off en de standaard Neutral equalizer-instelling klonk de muziek nogal vlak met een kleine uppermid-boost zo net onder de 10 kHz. Gelukkig was dat snel op te lossen met de vijfbands equalizer. Door een eigen preset aan te maken was het geluid goed aan te passen met meer laag en wat minder hoog. Daarna kwamen allerlei verschillende muzieksoorten goed uit de verf met een breed spectrum zonder dat instrumenten in elkaar overliepen.

Bij het activeren van de Active Noise Cancellation werd het geluid opeens echter heel anders met veel meer laag en een kleine treble-boost. Toen kwamen we met de Neutral-preset tot dezelfde geluidsbalans als in de Off-stand met onze eigen preset – onhandig als je wat vaker tussen die twee modi wilt wisselen.

Tot dan voldeed de Jabra Elite 10 met zijn 10mm-drivers aan de verwachtingen. Eens kijken wat de overige opties te bieden hadden. Te beginnen met Dolby Atmos. Een moeilijk onderwerp voor in-ears omdat het detecteren van geluiden boven en onder normaal gesproken voor het grootste deel door je oorschelpen wordt bepaald, en die informatie mis je bij in-ears.

Als je naar muziek luistert die speciaal voor Dolby Atmos geschikt is en die vergelijkt met een gewone stereomix, dan hoor je echter wel een wereld van verschil. De verschillende kanalen zijn in het beeld duidelijk gescheiden, waardoor ze een eigen positie in het klankbeeld krijgen en iet met elkaar interfereren. Daardoor zijn verschillende instrumenten nog beter te horen. Heb je een tijdje naar een Spotify-playlist met Atmos-nummers geluisterd, dan lijkt het luisteren naar ‘normaal’ stereogeluid een terugval.

Het luisteren naar Atmos-geluid is overigens wel wat meer vermoeiend dan naar gewone muziek, maar de drums van In The Air Tonight van Phil Collins en de koortjes bij Why van Ann Lenox komen des te harder binnen. En zelfs een Let It Be-remix krijgt extra dimensies.

Het mooie daaraan is dat het apparaat waarop je de muziek afspeelt zelf geen Dolby Atmos hoeft te ondersteunen, de Atmos-informatie wordt via Bluetooth LE naar de oortjes gestreamd. Dat maakt het ook mogelijk om op Netflix te kijken naar films en series die Dolby Atmos ondersteunen. Dat levert onderweg toch een immersieve ervaring op.

De Spatial Sound doet daar nog een schepje bovenop. Bij normaal geluid schept dat een wat breder beeld, al gaat dat wel ten koste van wat middentonen, vergelijkbaar met wat Stereo Wide bij veel tweekanaals versterkers doet – maar dan nu met een wat ruimtelijkere insteek, wat je 2,5D zou kunnen noemen.

Heb je Spatial Sound geactiveerd, dan kun je Head Tracking installeren. Kijk je dan recht vooruit, dan merk je daar niets van. Beweeg je je hoofd wat naar links of rechts, dan verandert de geluidspositionering zodanig dat het lijkt of de muziek van dezelfde kant blijft komen. Met je hoofd omhoog wordt het geluid wat donkerder, je hoofd omhoog komt er wat hoog bij. Een leuke gimmick, je mag zelf bepalen wanneer dat praktisch handig is.

We vonden de links-rechts compensatie wel iets te veel, waardoor het geluid bij het bijvoorbeeld bewegen van het hoofd naar rechts niet meer helemaal van voren leek te komen, maar of het wat verder van links af kwam.

Bij de Sound Mode HearThrough heb je vijf niveaus van windruisonderdrukking, handig voor op de fiets of als je aan het rennen bent. Door de IP57-rating hoef je bij wat regen niet meteen naar binnen. De ANC lijkt zich te richten op lagere tonen, waarbij bijvoorbeeld vooral de angel uit vliegtuiggeluiden wordt gehaald. Bij kosmische witte ruis of regengeluiden was het effect minder. Of het nou komt door de ovalen eartips en het wat meer open draagcomfort, de ANC doet het duidelijk minder dan bij bijvoorbeeld de WH-1000-serie van Sony (die wel 50 euro duurder is), maar vergelijkbaar met de Sennheiser Momentum True Wireless 3. Voor een goede ANC zijn on-ears en met name over-ears sowieso te prefereren boven in-ears.

Je kunt aan een van de knoppen de functie Spotify Tap toevoegen. Daardoor hoef je niet eerst de Spotify-app te starten om muziek af te spelen, waarbij het afspelen dan verder gaat waar je de vorige keer gebleven bent. Je moet de Spotify-app dan natuurlijk wel op het apparaat geïnstalleerd hebben waar je de Elite 10-oortjes mee verbonden hebt.

Bij de instellingen kun je voor gesprekken nog van alles instellen, zoals het automatisch opnemen van binnenkomende gesprekken, of je je eigen stem goed moet kunnen horen en of de zes microfoons gemute moeten worden als je de oortjes (even) verwijderd. Je kunt de in-ear detectie uitzetten, waardoor alle automatische acties uitgeschakeld worden zoals het opnemen van gesprekken en het pauzeren van muziek.

Bij de gesprekken zijn de tegenpartijen goed te verstaan, je eigen stem klinkt ondanks de zes microfoons bij hen een beetje nasaal – wat bijna onvermijdelijk is bij in-ears omdat die geen microfoon dicht bij het mond kunnen hebben, maar je stemgeluid altijd eerst ‘om de hoek’ moet.

De accu’s moeten volgens Jabra zes uur meegaan voordat ze opgeladen moeten worden, maar met het volume op een wat harder niveau en met Atmos en ANC geactiveerd verwacht je dat dit wat korter zal zijn. Een positieve verassing was dat het accuniveau van de oortjes na zes uur continu muziek afspelen nog altijd nog 50 procent was. Daarnaast kun je de oortjes met de case nog drie keer opladen voordat die zelf aan de oplader moet.

De Elite 10-oortjes zijn het topmodel van Jabra, en dat uit zich in het draagcomfort, de mogelijkheid van Dolby Atmos bij het kijken naar films onderweg en het transparante geluid – na wat eerste instellingen. Met de juiste eartips kun je ze mede door het lage gewicht van nog geen 6 gram lange tijd inhouden zonder dat ze irritant worden. Maar er blijft wat te wensen over: de ruisonderdrukking zou beter mogen zijn, en wellicht dat het kleurenbeleid wat verder weg kan van dan dat van Henry Ford: het mag iedere kleur zijn, als het maar zwart is.

Al met al kunnen we in deze Jabra Elite 10 review concluderen dat de prijs van 249 euro een groot pluspunt is, de Jabra Elite 10 positioneert zich daarmee als geduchte concurrent in dat segment.

Jabra Elite 10 review: plus- en minpunten

+ Dolby Atmos voor films
+ Draagcomfort
– Veel instellingen alleen via app

Meer van zulke hardware reviews? Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief: