Waar moet ik allemaal op letten bij G-Sync en FreeSync?
Aangezien schermen altijd slechts een van de twee technologieën beheersen (in theorie, meer daarover lees je hieronder), kunnen ze niet met elke grafische kaart gecombineerd worden. AMD’s Radeon-serie vanaf de R7 260 zijn gericht op FreeSync, terwijl Nvidia-kaarten vanaf de GeForce 650 Ti gericht zijn op G-Sync.
Nvidia’s aanpak is beperkt tot DisplayPort vanaf versie 1.2a, AMD’s FreeSync werkt met sommige monitoren ook vanaf HDMI 1.2, als de monitorfabrikant het ondersteunt. Hier biedt een blik in de specificaties uitkomst. Officieel kan HDMI 2.1 pas overweg met Variable Refresh Rates (VRR).
In deze video van Nvidia wordt het tearing-effect gedemonstreerd dat G-Sync (en FreeSync) moeten tegengaan.
Sinds het Nvidia GeForce-stuurprogramma 417.71 communiceren ook kaarten uit de GeForce 1000-serie in games automatisch met dynamische framesnelheid bij bepaalde FreeSync-displays, vermeld in een whitelist in het stuurprogramma. Je vindt op de website van Nvidia een korte maar groeiende lijst van G-Sync-compatibele apparaten.
G-Sync kun je ook handmatig activeren met slechts een paar klikken. Eerst activeer je in het monitormenu FreeSync, als het nog niet is ingeschakeld. Kies daarna in het Nvidia-configuratiescherm onder Display voor Set up G-SYNC en plaats op die pagina een vinkje bij ‘Enable G-SYNC, G-SYNC Compatible’ en bij punt 3 ‘Enable settings for the selected display model’, en pas de instellingen toe.
Nvidia waarschuwt echter dat bij niet-officieel ondersteunde schermen beeldstoringen zoals flikkeren of flitsend beeld kunnen optreden. Er staat onderaan de instellingen vermeld of je scherm wel of niet compatibel is.